Czas niby tak szybko ucieka...

Kochane Dziewczyny,

z całego serca dziękuję za komentarze, maile,

za to, że mobilizowałyście mnie do powrotu.

Tak naprawdę Justyna z HaftyTiny 

sprowokowała mnie do napisanie dzisiejszego posta. 

Nie wiem jaki charakter przyjmie ten blog. Mam ochotę

tylko na zdjęcia i jak najmniej słów.

Ale czy to możliwe?

To co Wam pokarzę zrobiłam przez ostatnie 3 miesiące,

które dla mnie i mojej rodziny były bardzo trudne.

Szydełko niestety nie jest mile widziane i nie wiem kiedy

zdołam go ponownie użyc.

Mam jednak nadzieję, że te z Was, z którymi 

umówiłam się na wymiankę w zamian za 

szydełkowe tfory, wybaczą mi i okażą 

cierpliwość. Dużo cierpliwości.

A teraz to co w przeważającej większości 

znalazło miejsce u mojej Mamci.

Serce zabrała Kassandra do Grecji.

Wzorów do poniższych różyczek użyczyła mi

Abily, której z całego serducha dziękuję.

W między czasie były narodziny nowego, małego człowieczka. 

Powitalne pudełeczko oczywiście wykonała niezastąpiona

Iwonka z Biel z odrobiną błękitu.

Ja pokusiłam się o xxx słodkiej kaczuszki.

Muszę dodac, że tforki dla mojej Mamci wykonałam nicmi

od Małgosi z A wszystko co kocham.

Bez nich nie byłoby takiego efektu.

W sumie nie próżnowałam, ale wiem, że to nie wszystko...
muszę się ogarnąć, wziąć w garść, zebrać i dokończyć
to co czeka już od ponad pół roku.
Tylko czy ja dam radę???
Dzisiaj mija dokładnie 3 miesiące od ostatniego posta,
a wydaje się jakbym go wczoraj pisała.
Nic się nie zmieniło. Wciąż jest tak samo...
a  może nawet gorzej.
Jednak byle do przodu...
Żegnam się z Wami i pragnę podziękować jeszcze  raz za wszystkie
słowa otuchy, za wsparcie, za to, że słuchacie.
DZIĘKUJĘ.
Buziole