Cudowna wymianka

I jak tu nie wierzyć w Anioły?!

Poprosiłam Agnieszkę z bez pośpiechu o uszycie Śpiocha.

Oczywiście odzew był natychmiastowy, ale...

Aga nie chciała pieniędzy tylko za proponowała wymiankę.

I takim oto sposobem zostałam - a właściwie -

zostaliśmy, szczęśliwymi posiadaczami,

cudnej urody Anioła.

Jest ogromniasty, po prostu śliczny.

Strzeże wrót mojego domku.

Jakby tego było mało Aga przysłał mi równie piękne skrzydła.

Dołożyła jeszcze śliczny obrazek, który Maksio

od razu zakosił i postawił u siebie w pokoiku.

Jego Anioł Stróż.

Wielkie masz Agniesiu serducho. Bardzo Ci za wszystko dziękuję.

Ze swej strony przygotowałam dla Agi

kilka drobiazgów.

Nie byłabym sobą gdybym nie zrobił serducha.

Lubię je i basta.

Skoro prawie każda z Was ma koronę to postanowiłam,

że za to co ta osóbka robi-również się jej należy.

To takie moje osobiste koronowanie, hihi.

Mam nadzieję Agnieszko, że się nie obrazisz.

Ale i tak wszystkie wiemy, że Twoja praca do łatwych

nie należy i trzeba mieć to coś aby

w takim zawodzie pracować.

Dorobiłam małą serwet i ... poszło.

Teraz muszę się sprężyć i to co obiecałam pewnej

bardzo miłej osóbce, Basi z tupisze,

zrobić jak najszybciej.

A, że aura nie sprzyja w zasadzie niczemu,

to idzie mi jak krew z nosa.

Basieńko,dałam sobie czas do końca tygodnia. 

I ani dnia dłużej. 

Skończyłam esy-floresy ale to niespodzianka więc

pokarzę innym razem.

Kochane, obiecałam zdjęcia z wyjścia Kassandry na Studniówkę.

Ale jak to u mnie bywa, diabeł ogonem nakrył ładowarkę

do baterii a aparat wziął był zdechł.

Jak znajdę-pokarzę.

Pozdrawiam Was cieplutko